Merkwaardige Voorvallen - Game Is Over, A New Game Starts
Deel 1 - Ben Palmer
Tom Korthals- Integratie
Ik ben, in het late najaar van mijn eerste jaar binnen Chespo in Italie om werkzaamheden te verrichten voor ons belangrijkste advieskantoor, waarvan de Amerikaanse manager overkomt om bij de eindbespreking aanwezig te zijn.
Omdat die manager ook de fabriek wil zien rij ik de 200 km naar het zuiden nog een keer, door alle ruim 20 tunnels. De algemene ontvangst verloopt prima, maar Tom Korthals is voor de eindbespreking ook naar Italie gekomen en blijkt, nu wij naar de fabriek zijn gereden, daar ook naar toe te zijn gegaan. Dat Tom Korthals daar rondloopt, maakt me al wat achterdochtig.
We maken op de fabriek een planttour, voor mij een herhaling, maar voor de manager van ons advieskantoor is de fabriek nieuw. Daarna wil hij steekproeven nemen van de voorraad. Tom Korthals doet alles om het nemen van de voorraadsteekproeven te voorkomen. Eerst maakt hij er bezwaar tegen, en dan doorkruist hij alles wat de Amerikaanse manager wil zien en tellen. Kortom, hij maakt het vrijwel onmogelijk, maar waarom, wat wil hij verbergen.
De fabriek is eerder in het jaar gekocht en Tom Korthals is verantwoordelijk voor de integratie van de fabriek in de bedrijfsprocessen van Chespo. Hij moet toch begrijpen dat zijn verzet tegen het houden van de steekproeven mij, en nog meer de Amerikaanse manager achterdochtig zal maken en we juist dan zullen vasthouden aan onze controles. Doordat Tom Korthals me bij de controverse betrekt, hij probeert over te laten komen dat het nemen van de steekproeven van wantrouwen tegen de kwaliteit van mijn werkzaamheden getuigt, ben ik zo door zijn opgewonden doorkruisende opmerkingen ontregeld dat ik mijn jas in de auto laat liggen en zo in mijn dunne mantelpakje zonder jas of sjaal door de kou van de magazijnen en buiten opgeslagen producten loop. Iets wat me de week erna op een zware verkoudheid met langdurige hoest komt te staan.
De Amerikaanse manager van ons advieskantoor laat zich niet ontregelen, wil al zijn steekproeven uitgevoerd zien ongeacht waar het is opgeslagen en zo lopen we een paar uur door de fabriek.
We overnachten in Spello, waar de Amerikaanse manager een van de mooiste kamers krijgt, te zien aan het kamernummer dat hij heeft en ik een heel kleine zijkamer waar ik mezelf nauwelijks nog kan omdraaien nadat ik er mijn koffer in heb gezet.
We rijden de volgende ochtend in alle vroegte de ruim 200 km weer terug naar het kantoor bij Modena. Daar hebben we vroeg in de middag de eindbespreking waar Tom Korthals niet bij aanwezig kan zijn omdat Luca Romano hem de instructie heeft gegeven terug te gaan naar Nederland.
De bespreking zonder Tom Korthals verloopt dan ook goed, waarna ik doorrij naar Milaan, weer een 170km waar ik de Amerikaanse manager naar zijn hotel dichtbij Milaan Malpensa, het vliegveld voor intercontinentale vluchten, breng. Hij stapt uit, pakt zijn bagage en loopt naar de ingang van het hotel zonder me gedag te zeggen. Hierna kan ik eindelijk naar Milaan Linate rijden waarvandaan mijn eigen vlucht naar huis vertrekt.