Merkwaardige Voorvallen - Game Is Over, A New Game Starts
Deel 2 - Jeff Lowe
Nederland
Volgens de planning van Jeff Lowe werk ik aan een opdracht in Engeland maar ben, zoals gebruikelijk, voor het weekend naar huis gegaan. Jeff Lowe zal in de week erop ook naar Engeland komen, maar reist, om voor mij onverklaarbare redenen via Nederland waar hij de week ervoor zal zijn.
Hij heeft me een voor tweeerlei uitleg vatbare instructie gestuurd om ook op de Nederlandse vestiging te zijn gedurende zijn bezoek aan Nederland, maar dit is voor mij niet werkbaar. Ik kan niet tegelijkertijd aan de opdracht in Engeland werken en deze gereed hebben voor de eindbespreking de week erop en met Jeff Lowe op de Nederlandse vestiging zijn. Ik interpreteer zijn instructie op de manier die mij het beste uitkomt, ga gewoon naar Engeland zodat hij in Nederland aan zijn lot overgelaten is.
De reden waarom hij die dagen naar de Nederlandse vestiging komt zal me nooit duidelijk worden. Hij blijft later herhalen hoe goed Paul Coopmans, de algemeen manager van de Nederlandse vestiging die ook verantwoordelijk is voor personeelszaken, voor hem gezorgd heeft. Hij heeft hem van en naar het hotel had gereden etc. Ik weet, dit slaat terug op een eerder bezoek waarbij hij zelf een auto huurde en vond dat ik de route naar zijn hotel niet goed heb uitgetekend waardoor hij bij de Van Brienenoordbrug op de verkeerde rijbanen is gekomen en toen via het centrum van Rotterdam om heeft moeten rijden en niet via de kortere route over de ringweg bij zijn hotel is gekomen.
De toon waarop Jeff Lowe ter sprake brengt dat Paul Coopmans hem zo gastvrij heeft gereden is alsof hij wil zeggen; jij had daar voor mij moeten zijn, je hebt je taak verzaakt, nu was ik van iemand anders afhankelijk, die heeft het heel goed waargenomen, beter dan jij het zou hebben gedaan. Wat hij met Paul Coopmans heeft besproken wordt me nooit duidelijk. Jeff Lowe heeft gedurende die dagen wel gebruik gemaakt van mijn kantoor en laat in de lade van mijn bureau half lege zakken gedroogd fruit na, zoals ik later zal zien. Wanneer ik hem hiernaar vraag zegt hij dat dit gezond is en hij iets lekkers voor me wilde achterlaten. Ik eet het alleen niet op.
Ik blijf gedurende de dagen dat Jeff Lowe in Nederland is dus in Engeland werken en, hoewel ik weet dat hij in het weekend in Nederland is, en hij weet dat ik voor het weekend naar Nederland kom, ontwijk ik om hem in het weekend te ontmoeten. Ik ben al weer weken door de week van huis en zie het weekend als privetijd voor mezelf. Op de maandag heeft Jeff Lowe een andere vlucht geboekt dan ik en hij zal veel later dan ik arriveren maar ik zal hem op het vliegveld gaan afhalen. We zullen de gehele volgende week samen werken en dan tijd genoeg hebben om van alles te bespreken. Bovendien laat hij mij in het weekend in Akron, wanneer ik daar voor een bezoek ben ook aan mijn lot over, anders dan dat hij regelt dat ik een auto ter beschikking heb. En dat ook alleen maar omdat hij een goedkoop hotel ver buiten Akron boekt waardoor ik elke ochtend in de file naar het kantoor moet rijden.
Jeff Lowe zelf heeft een ander idee over de invulling van mijn vrije weekend in Nederland en hoe hij probeert dit idee realiteit te laten worden grenst bijna aan het ongelofelijke. Ik vind de zaterdagmiddag, nadat ik terugkom van het doen van mijn boodschappen een bericht van Jeff Lowe op mijn antwoordapparaat met het verzoek contact met hem op te nemen om hem te ontmoeten. Hier heb ik geen zin in, het is mijn vrije weekend en ik ben al weken door de week van huis geweest. Ik bel dus niet terug en laat, ondanks dat ik thuis ben het antwoordapparaat aan staan. De zaterdagavond belt hij nog een paar keer, de zondagochtend erop belt hij al zo vroeg dat ik nog in bed lig, en daarna belt hij vrijwel elk uur tot in de vroege avond en spreekt zo een reeks van berichten in.
Ik neem geen enkele keer op maar zit thuis trillend van de stress naar hem te luisteren. Wat moet ik hiermee, ik heb geen zin om hem in dit weekend te ontmoeten, en waarom zou ik, hij zal immers de maandag erop ook naar Engeland komen en daar zullen we elkaar ontmoeten, ik zal hem zelfs gaan afhalen op het vliegveld.
Ik tel het aantal keren dat hij heeft gebeld en een bericht heeft ingesproken en kom op het ongelofelijke aantal van zo'n zeventien keer en dat is nog zonder de keren dat de telefoon is overgegaan en er geen bericht is ingesproken. Ik besluit voor te wenden dat ik het gehele weekend van huis ben geweest, te doen alsof ik het weekend bij de moeder van mijn partner ben geweest, wat normaal gesproken met een overnachting gepaard gaat en waarbij ik dan inderdaad op zondagavond laat pas thuis kom.
Wanneer ik hem op het vliegveld in Birmingham ontmoet betuig ik mijn spijt, zeg dat ik de zondagavond laat pas ben thuis gekomen, toen al zijn ingesproken berichten heb afgeluisterd en het daarna al te laat was om hem nog te bellen.
Dat ik gedurende het weekend met toenemende stress al zijn ingesproken berichten heb beluisterd op het moment dat hij ze insprak vertel ik niemand, en hem zeker niet. Het blijft ook onduidelijk waarom hij in het weekend met me wilde afspreken, wat het noodzakelijk maakte om zo'n zeventien berichten op mijn antwoordapparaat in te spreken. Zijn antwoord wanneer ik hem hiernaar vraag is dat hij gewoon behoefte had aan gezelschap om tijdens een diner zijn eigen verveling te verdrijven.