Merkwaardige Voorvallen - Game Is Over, A New Game Starts
Deel 2 - Jeff Lowe
Marseille - Ed McConnell
Dan hebben we de vestiging in Zuid Frankrijk, vlakbij Marseille, aan het Etang de Berre.
Na mijn eerste bezoek aan Etang de Berre heeft Chespo daar een nieuwe general manager benoemd, Ed McConnell. Ja U hoort het goed, een Schot. Vraag mij niet waarom Chespo een Schot tot general manager van een fabriek in Zuid Frankrijk heeft benoemd, maar zo was het.
Ik werk 's avonds laat door, hij blijft ook laat zitten. Soms steekt hij 's avonds een paar wierookstaafjes aan, hoewel op die chemische fabriek open vuur, en daarmee ook roken streng verboden zijn. Rokers hebben op de parkeerplaats een soort bushokje waar ook Ed McConnell frequent te vinden is. Maar 's avonds steekt hij dus wierookstokjes aan die naast elkaar op zijn bureau staan te branden. Dan belt hij ook met zijn vrouw in Schotland en kennelijk is het een weinig harmonisch huwelijk want vrijwel elke avond hoor ik hem op ruziemakende toon met zijn vrouw telefoneren, woordelijk te verstaan, zelfs wanneer ik de deur dicht doe. Zijn kamer ligt naast de werkkamer die hij me gegeven heeft en zo hoor ik elk woord dat hij zegt.
In de periode van mijn bezoek valt ook een Franse nationale vrije dag en op zulke dagen moet ik gewoon doorwerken, hetzij op kantoor, hetzij in het hotel. Omdat de fabriek doordraait en het bedrijf dus open is hebben we afgesproken dat ik gewoon op kantoor zal werken. Sylvain Marechal, de controller zal me de sleutel van zijn kamer geven zodat informatie voor mij beschikbaar is.
Behalve ik is er die dag verder niemand op kantoor. Ik werk de hele dag rustig door. Het is aan het begin van mijn bezoek en zo kan ik me vertrouwd maken met de laatst gerapporteerde maandresultaten, die ook een kwartaalafsluiting zijn. Ik begin op mijn gemak de informatie door te nemen. Meestal moet ik het een en ander kopieren, iets wat ik het liefst zelf doe omdat ik zo heel selectief te werk kan gaan en alleen dat kopieer wat voor mij echt belangrijk is. In de map zit verrassende informatie, die erop neerkomt dat intern eerst voorlopige resultaten besproken zijn die Ed McConnell te laag vond, met gedetailleerde aantekeningen van aanpassingen om betere resultaten te tonen die uiteindelijk ook gerapporteerd zijn.
Dit bespreek ik in de volgende dagen, zowel met Sylvain Marechal als met Ed McConnell en ze bevestigden het. Tijdens het slotgesprek stemmen ze zonder probleem of negatieve toon in met de feitelijke constatering dat ze de aanpassingen hebben gedaan en zo een beter resultaat hebben gerapporteerd dan daadwerkelijk het geval was. Dit is een van de punten in mijn rapport.
De hectiek begint wanneer het definitieve rapport wordt rondgestuurd en Luca Romano het rapport in zijn geheel leest. Luca Romano reageert woedend, maar of hij woedend is omdat het feit opgemerkt is en daardoor in ons rapport is opgenomen of dat hij woedend is omdat de aanpassing van de resultaten heeft plaatsgevonden wordt niet duidelijk.
Zijn woede brengt Ed McConnell kennelijk in het nauw want die belt mij op en overlaadt me met verwijten dat ik dit heb gerapporteerd. Hij zit zeker 45 minuten tegen me te schreeuwen en wanneer ik kennelijk onvoldoende reageer eindigt hij met: 'Ik begin een rechtszaak tegen je, en die ga je zeker verliezen want ik heb meer geld dan jij'. Hij herhaalt dit nog een paar keer maar ik sta perplex van de intimiderende toon en heb er geen verweer tegen. Wanneer hij heeft opgehangen bel ik Jeff Lowe, iets wat ik zelden uit eigen beweging doe. Meestal laat hij weten of en wanneer hij me wil spreken en alleen dan bel ik, maar nu bel ik hem. Ik voel me bedreigd en weet niets beters te doen dan Jeff Lowe te bellen. Hij luistert, stelt me op mijn gemak dat dit helemaal niet kan, dat Chespo dit niet laat gebeuren en dat ik het verder aan hem kan overlaten. Dit is het laatste wat ik hierover hoor, maar niet het laatste wat ik hiervan zal merken, zij het allemaal onderhuids.