Nagels Knippen
Ze kan haar eigen nagels niet meer knippen, ook niet met de grote papierschaar wanneer ze zover mogelijk naar voren reikt.
Zo moet ze het nog weken geprobeerd hebben tot hij me eindelijk iets over haar verwaarloosde nagels zegt. Bij mijn volgende bezoek vraag ik haar wat er aan de hand is.
De thuishulp mag geen nagels knippen vanwege het risico op wondjes en aan een pedicure heeft niemand gedacht.
Ik ga er de volgende middag na mijn werk weer naar toe, mijn eigen pedicuresetje heb ik bij me. Ze heeft een grote papierschaar met lange zijden klaargelegd en in de morgen haar nagels laten weken tot ze zachter zijn. Ze wil geen likdoornpleister en geen vloeistof tegen kalknagels.
Ik schuif de tafel voor haar stoel opzij, leg een krant op de vloer en knip voorzichtig de nagels.
Vol vertrouwen blijft ze stil zitten, soms kriebelt het en dan beweegt ze even. Op mijn vraag of het pijn doet zegt ze altijd nee. Zo knip ik verder, ontmantel de likdoorn, vijl en knip de kalknagel met bijna alle attributen uit mijn pedicure setje en vijl alle nagels tot ze glad zijn. Ik ruim alles op, zet het tafeltje en de stoel weer exact zoals ze stonden volgens de putten in de vloerbedekking.
We drinken een kopje koffie, wat ze al klaar heeft staan bij mijn aankomst, op ons gemak voordat ik weer naar huis rijd. Ze is over de negentig jaar.