Merkwaardige Voorvallen - Game Is Over, A New Game Starts
Deel 2 - Jeff Lowe
Lunch
Op de Italiaanse hoofdvestiging is geen kantine, maar gaat het personeel of thuis eten of gaan degenen die verder weg wonen met door Chespo verschafte lunchtickets naar een restaurant. Vanaf het begin is het gebruik dat ik mee ga lunchen met Vicenzo Fabbri, de financiele man, en een aantal anderen met wie hij een min of meer vaste lunchgroep vormt. Eigenlijk zorg ik altijd dat ik rond de tijd dat zij gaan lunchen op mijn werkkamer ben en Vicenzo haalt me dan op. Zo was het bij eerdere bezoeken steeds.
Tijdens dit bezoek komt ook Dirk Bosman, de assistent van Frank Sanders, voor een week op bezoek om met Vicenzo Fabbri te werken. De eerste dag van zijn bezoek komt Vicenzo Fabbri me gewoon ophalen en gaan we gezamenlijk met een paar autos naar het restaurant. Ik rij, als altijd, mee met Vicenzo Fabbri.
Dirk Bosman kijkt wel verbaasd dat het zo gebruikelijk is dat ik met deze groep mee ga lunchen, en kijkt tijdens de lunch wat strak voor zich uit wanneer hij merkt dat het er heel gemoedelijk aan toe gaat en ik volledig in de conversaties word opgenomen.
De volgende dag zit ik op mijn kamer te werken, te wachten tot Vicenzo Fabbri me op komt halen. Wanneer het al wat later wordt loop ik naar zijn kamer om te zien of hij is opgehouden door Dirk Bosman door het negeren van de in andere landen geldende lunchtijden, wat niet ongebruikelijke is voor Nederlandse managers. Tot mijn verbazing zie ik dat zijn kamer leeg is, net als de kamers van de andere leden van de lunchgroep.
Ik vermoed dan dat hij me in de hectiek van het bezoek van Dirk Bosman is vergeten en ga op eigen gelegenheid naar het restaurant, dat ik inmiddels heel goed ken. Daar aangekomen zie ik dat de hele groep al zit te eten. Ze zitten aan een grote tafel en ik voeg me bij hen, vraag Vicenzo Fabbri of ik niet op mijn kamer was toen zij weggingen. Vicenzo Fabbri kijkt alleen maar afwerend opzij. Eigenlijk negeren ze me tijdens die lunch, daar waar ik anders gewoon aan het sociale gesprek deelneem word ik er nu helemaal buiten gehouden. Omdat mijn Italiaans gebrekkig is werd eerder tijdens de lunch veel in het Engels geconverseerd en wanneer delen in het Italiaans waren werd het voor me vertaald.
Nu is het gesprek ook voornamelijk in het Engels omdat Dirk Bosman erbij is, maar word ik er buiten gehouden. Dirk Bosman kijkt geergerd op wanneer ik erbij kom zitten. Omdat zij al eerder in het restaurant waren dan ik, en hoewel ik onmiddellijk bestel, haal ik hen vanwege de bereidingstijd van de gerechten niet meer in en zijn ze eerder klaar dan ik. Het kwam tijdens eerdere lunches vaker voor dat iemand van de groep wat later aanschoof en normaal gesproken werd de lunch pas beeindigd wanneer iedereen klaar was.
Nu niet, ik zit nog te eten wanneer ze weg gaan. Sommigen zeggen wat tersluiks gedag, voelen zich wat ongemakkelijk dat ik zo alleen blijf zitten maar Dirk Bosman en Vicenzo Fabbri staan resoluut op en lopen zonder ook maar mijn richting op te kijken weg. Ongemakkelijk eet ik mijn lunch op en ga terug naar kantoor.
De volgende dag wacht ik rond lunchtijd weer, maar Vicenzo Fabbri komt me niet ophalen voor de lunch. Ik kijk naar de kamers, ze zijn leeg en de auto van Vicenzo Fabbri is weg. Ik ga weer op eigen gelegenheid naar het restaurant en ga aan een kleine eigen tafel zitten. Niemand van de lunchgroep kijkt op of om wanneer ik binnen kom. Alleen bij zijn vertrek groet Vicenzo Fabbri me in het langslopen.
Daarna overdenk ik welke van de restaurants waar ik 's avonds al een keer heb gegeten geschikt is als lunch restaurant en ga vrijwel altijd in het zelfde restaurant zelf alleen lunchen. Nooit wordt er meer een woord over gezegd. Later, wanneer Vicenzo Fabbri vanwege het vervallen van zijn baan naar Spanje is overgeplaatst kijkt hij verbaasd toe hoe daar Juan Blanco, de Spaanse Controller me altijd voor de lunch ophaalt. De Spaanse vestiging heeft altijd het gebruik in ere gehouden dat je een gast niet alleen laat lunchen en dit ook op mij van toepassing verklaard. Juan Blanco, met wie ik wel eens van gedachte wissel over bepaalde voorvallen zei ooit duidelijk. Wij doen hier niet aan mee. Het geeft me een gevoel van sociale veiligheid, ze zullen me wanneer ik hulp nodig heb in alles assisteren. Maar ook daar moet ik goed opletten dat ik me niet buiten de formele gedragsregels begeef want dat zullen ze wel rapporteren.