Merkwaardige Voorvallen - Game Is Over, A New Game Starts
Deel 2 - Jeff Lowe
Vreemde Reacties
De eerste jaren dat ik voor Chespo werk ben ik vrij open in mijn sociale communicatie. Medewerkers van de vestiging hebben vanaf het begin interesse getoond in hoe ik mijn reizen regel en met wie ik contacten onderhoud. Ik ga mee met de sociale contacten en vertel hen waarnaar ze vragen.
Vooral Tom Korthals vraagt hier geinteresseerd naar en het lijken mij onschuldige vragen. Er ontstaan levendige discussies over de restaurants waar ik eet wanneer ik op reis ben en ik zie het als een aanbeveling voor de restaurants en servicestations waar ik graag kom en die ik ook meer klandizie gun. Zo vertel ik bijvoorbeeld hoe ik op maandagochtend vroeg weg ga van huis om naar een van de Franse vestigingen te rijden, een reis van goed 600 km, waarbij ik de gewoonte heb om bij een bepaald benzinestation voorbij Dordrecht te stoppen voor een sanitaire stop en daar dan ook koffie drink voordat ik weer verder rij. Omdat de koffie even moet afkoelen maak ik meestal ook even een kort praatje met de vriendelijke bediening, een gewoon sociaal gesprek, meer niet. Tom Korthals is wel opvallend geinteresseerd in welk benzinestation dit is. Alleen, wanneer ik voor een volgend bezoek, een aantal maanden later, daar gewoontegetrouw weer stop zijn ze heel afwerend en onvriendelijk. Ik zeg vriendelijk goedemorgen maar er komt geen antwoord. De volgende week is dit weer zo en zijn ze ronduit onvriendelijk, zelfs zo dat andere bezoekers even opkijken wie zo afgesnauwd wordt. Dit terwijl zij wel vriendelijk en gastvrij worden bediend zo als ik opmerk wanneer ik hen observeer. Wat zit hier achter, denken ze dat ik artikelen uit de shop steel, een drugsrunner ben, of op klanten uit ben omdat ik werk als prostituee. De week erop stop ik er weer, en de reacties zijn identiek aan de week ervoor. De week daarop minder ik eerst nog vaart om weer bij dit benzinestation te stoppen en geef dan weer gas. Ik stop verder op de reis, op de weg naar Antwerpen via de haventunnels, stop daarna nooit meer bij het eerste benzinestation en bespreek mijn stopplaatsen ook niet meer met anderen.
Het wordt me nooit duidelijk hoe deze ommezwaai heeft plaatsgevonden. Tot later, we zijn al verhuisd naar het ander kantoor en ik ben jarig geweest, weken eerder al. Nu ik terug ben op mijn basiskantoor trakteer ik op gebak wat ik heb gehaald bij mijn eigen bakker die een van de beste banketbakkers van Nederland is. Iedereen vindt het gebak heel lekker en vol enthousiasme vertelde ik over de landelijke prijs die de bakker behaald heeft en dat hij in de winkelstraat is gevestigd waar ik mijn boodschappen doe en dat ik daar zelf elke zaterdag gebak voor bij de zaterdagse koffie haal. De naam van de bakker is op het papiertje onder het gebak te lezen. Dan leest Eelco, een medewerker van de IT afdeling de naam hardop voor, kijkt me aan en zegt: 'Nu moeten we die ook weer voor je waarschuwen'.
De situatie met het benzinestation komt me onmiddellijk voor de geest en het wordt me ineens duidelijk dat het geen toeval is geweest dat ik daar zo met tegenzin werd bediend. Ik kijk hem strak aan maar zeg niets. Ik overweeg de zaterdag erop zelfs om ergens anders gebak te gaan kopen maar doe het, nadat ik mezelf vermanend heb toegesproken uiteindelijk niet. De jaren daarop overweeg ik steeds om Diane, de HR assistente, gebak te laten bestellen bij de bakker die dit vaker aan kantoor levert, en niet zelf het gebak mee te nemen van mijn eigen bakker. Maar omdat het gebak van mijn eigen bakker zoveel lekkerder is zet ik me elke keer over mijn aarzelingen heen.