Dit is de header afbeelding
Geselecteerd Verhaal Geselecteerd Verhaal

Korte Verhalen - Nomade

Terug Naar Overzichts Menu Nomade

De Beveiliging Van De Stuwdam

Dit is een foto van het reisboek

Ze zijn enkele dagen in het stadje om de watervallen en de omgeving te bezichtigen. Vlakbij ligt de grote stuwdam in de rivier met de waterkrachtcentrale die zorgt voor een groot deel van de elektriciteitsvoorziening in de omliggende landen. Het is de op een na grootste stuwdam ter wereld en is gekozen tot een van de zeven moderne wereldwonderen.

Stuwdammen en waterkrachtcentrales zijn er in diverse landen. Enkele jaren eerder tijdens een groepsvakantie wilde een medereisgenoot dolgraag een rondleiding bij een eveneens wereldbekende dam waar ze op dat moment langs reden. De andere zes reisgenoten van de twee autos die met elkaar optrokken wilden een paar uur zwemmen en zonnen in het stuwmeer. De reisgenoot had haar proberen te overtuigen mee te gaan op de excursie en de bezichtiging van de dam. Haar overtuigen zou er voor zorgen dat het door de anderen ook geaccepteerd werd. Ze had echter niet mee willen gaan en hij, technisch opgeleid specialist, was heel teleurgesteld geweest dat ze hierin niet zijn kant had gekozen. Hij was deze teleurstelling de rest van de vakantie niet te boven gekomen. Ze was zich blijven afvragen waarom ze hem dit plezier niet had gegund. Enerzijds had ze hem tegemoet willen komen, anderzijds had ze niet tegen de dominantie van een van de anderen in willen gaan. Die had een wat minachtende houding aangenomen tegenover deze techneut die op zijn vakantie nog aan zijn werk dacht en niet voluit van de zon en het vakantiegevoel kon genieten maar een technische beroepsexcursie wilde maken.

Nu is ze weer in de buurt van een wereldberoemde stuwdam met ook nog een waterkrachtcentrale. Het is zondag en zij en de vriendin met wie ze reist hebben de waterval en andere dringende toeristische bezienswaardigheden al gezien. Ze stelt haar vriendin voor naar het bezoekerscentrum bij de dam te gaan. Het boeit de vriendin minder, ze begrijpt de wens om de dam en de elektriciteitscentrale te zien niet helemaal maar gaat er wel in mee.

Zo gaan op pad, zonder na te gaan op welke dagen het bezoekerscentrum open is. Het is geen bezienswaardigheid voor de doorsnee backpack toerist die afhankelijk is van openbaar vervoer. De bus brengt hen alleen in de buurt van de dam en ze lopen dan nog een flink eind in de inmiddels hete zon voordat ze bij het bezoekerscentrum aankomen. Dan pas zien ze dat het centrum op zondag gesloten is. Ze vragen nog na bij de aanwezige beveiliging of er toch een mogelijkheid bestaat om iets van de dam of het bezoekerscentrum te zien omdat ze maandag niet terug kunnen komen. Dan zullen ze weer verder reizen waar de bus tickets al voor gekocht zijn. Ze zegt dat ze het heel jammer vindt dat ze nu moeten vertrekken zonder iets van deze interessante bezienswaardigheid te zien. De beveiliging is gevoelig voor zoveel vasthoudendheid van de twee backpack toeristen die kennelijk veel interesse hebben in een stuwdam met elektriciteitscentrale, waar normaal meer technici en ingenieurs met een geplande excursie op bezoek komen. Ze kunnen echter weinig doen. Dicht is dicht.

Ze bedanken de mannen en beginnen aan de terugweg naar hun hotel in het stadje. Dan lijkt het alsof de teleurstelling van haar vakantiereisgenoot bij de dam enkele jaren eerder samengebald in haar is gevaren. Heeft ze de mogelijkheid, dan wil ze niet en gaat ze ervoor, dan informeert ze zich niet goed over de openingstijden. Uit plaatsvervangende teleurstelling, verergerd door moeheid en dorst van het lange lopen in de hete zon gaat ze midden op de weg zitten om bij te komen. Dan zegt haar vriendin; kijk, ze wuiven en wenken naar ons. Ze kijkt om en ziet de beveiliging wuiven. De vriendin stelt voor terug te gaan naar het bezoekerscentrum. Daar legt de beveiliging uit dat ze de situatie onderling besproken hebben omdat ze het zo sneu voor hen vinden dat ze helemaal voor niets zijn gekomen en dat een lid van de aanwezige bezetting bereid is hen een rondleiding door het complex te geven.

Dit laat ze zich geen twee keer zeggen en zo gaan ze van ruimte naar ruimte, wordt voor hen de verlichting aangedaan, achter hen weer uit. Ze krijgen een gedetailleerde uitleg met alle technische details die erbij horen. Ze knikt ja, en nee, al naar gelang ze denkt dat het goed overkomt omdat ze het merendeel van de technische details helemaal niet begrijpt. De rondleiding duurt meer dan een uur en de rondleider zorgt ervoor dat geen voor ingenieurs en technici, interessant detail wordt overgeslagen, waarbij ze allebei doen alsof ze er veel van begrijpen.

Na afloop bedanken ze de rondleider en de beveiliging hartelijk, nemen wat beduusd over de prive openstelling en rondleiding door dit moderne wereldwonder afscheid, voelen geen moeheid of dorst meer en lopen voldaan het hele eind terug naar de bushalte om naar het hotel terug te gaan.